Mensen in de huidige samenleving zijn soms sociaal kwetsbaar. Dat betekent dat zij negatieve ervaringen hebben met instituties zoals ouders, school of overheidsinstanties en daardoor in hun dagelijks leven problemen ondervinden. Dit leidt er in veel gevallen toe dat deze mensen een negatief zelfbeeld en een laag zelfvertrouwen hebben en dat ze vaak het gevoel hebben afgewezen te worden. Deze sociale kwetsbaarheid is daardoor een vicieuze cirkel, de sociale kwetsbaarheid is het gevolg van de problemen die ontstaan door de negatieve ervaringen met instituties, maar doordat de jongeren kwetsbaar zijn ontstaan weer nieuwe problemen.

Mensen die in hun dagelijks leven te maken krijgen met verschillende uitdagingen en daarnaast weinig hulpbronnen hebben zoals steun van en contact met familie, vrienden en leeftijdsgenoten en mentale veerkracht van henzelf, lopen meer kans om sociaal kwetsbaar te worden.

Sociaal kwetsbare mensen hebben meestal minder vaardigheden en hulpbronnen dan niet-kwetsbare mensen of ze zijn minder goed in staat om deze vaardigheden en hulpbronnen te gebruiken bij het oplossen van de problemen waarmee ze in hun dagelijks leven te maken krijgen. Het ontdekken en ontwikkelen van vaardigheden, het leggen van sociale contacten en het opbouwen van nieuwe hulpbronnen kan hen daarom helpen bij het oplossen van problemen.